اثر مصرف ملاتونین روی برخی پارامترهای قلبی – تنفسی استراحتی، حین و پس از یک مرحله فعالیت ورزشی درمانده ساز در مردان فعال

ملاتونین نقش بسیار مهمی در تنظیم دستگاه قلبی- تنفسی دارد و کاهش ملاتونین با افزایش رگ تنگی و در نهایت افزایش فشار خون و ضربان قلب همراه است. با توجه به تأثیر ملاتونین بر شاخص های قلبی-تنفسی، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مصرف ملاتونین بر برخی پارامترهای قلبی-تنفسی مردان فعال هنگام استراحت، حین و بعد از فعالیت ورزشی بود. بدین منظور 12 نفر از دانشجویان دانشگاه امام رضا با میانگین سنی82/2 ± 8/21 سال ? وزن 80/9 ± 7/72 کیلو گرم، قد 96/5 ± 1/178 سانتی متر و شاخص توده بدنی 63/2 ± 2/23 کیلوگرم بر متر مربع بصورت داوطلبانه برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. آزمودنی ها یک بار در گروه کنترل (بدون مصرف ملاتونین) و یک بار در گروه تجربی (پس از مصرف 10 میلی گرم ملاتونین) مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمون بروس در دو روز متفاوت و به فاصله زمانی 72 ساعت و بین ساعت 13-15 اجرا و نتایج ثبت شد. مکمل ملاتونین 30 دقیقه قبل از فعالیت مصرف شد. شاخص ها با استفاده از دستگاه کاردیو اسکرین و گازآنالایزر اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss16 و آزمون تی زوجی در سطح معناداری p<0/05 انجام گرفت. یافته های این مطالعه نشان داد که ضربان قلب، نسبت زمان سیستولیک (نسبت سیستول الکتریکی به سیستول مکانیکی) و شاخص مقاومت منظم عروقی استراحتی، حین و بعد از فعالیت در حد معناداری پس از مصرف ملاتونین کاهش یافت. حجم ضربه ای استراحتی، حین و بعد از فعالیت در حد معناداری پس از مصرف ملاتونین افزایش یافت. شتاب خروج خون و سرعت خروج خون در حین فعالیت افزایش داشت و در استراحت و بازیافت تغییر معناداری نداشت. زمان تزریق بطن چپ در هر سه حالت تغییر معناداری نداشت. به هر حال حداکثراکسیژن مصرفی و تهویه ریوی در حد معناداری پس از مصرف ملاتونین افزایش یافت. بنابراین مصرف ملاتونین فشار وارده بر دستگاه قلبی-تنفسی را در حین فعالیت کاهش می دهد و باعث افزایش توان هوازی و بهروری دوره بازیافت می شود.